اینم یک ایمیل... 40 مورد از ارزانترین لذت های دنیا... 

1- گاهی به تماشای غروب آفتاب بنشینیم.

2 - سعی کنیم بیشتر بخندیم.

3- تلاش کنیم کمتر گله کنیم.

4 - با تلفن کردن به یک دوست قدیمی، او را غافلگیر کنیم.

5 - گاهی هدیه هایی که گرفته ایم را بیرون بیاوریم و تماشا کنیم.

6 - بیشتردعا کنیم.

7 - در داخل آسانسور و راه پله و... با آدمها صحبت کنیم.

8- هر از گاهی نفس عمیق بکشیم.

9- لذت عطسه کردن را حس کنیم.

10- قدر این که پایمان نشکسته است را بدانیم.

11- زیر دوش زیر صدا بزنیم.

12- سعی کنیم با حداقل یک ویژگی منحصر به فرد با بقیه فرق داشته باشیم .

13- گاهی به دنیای بالای سرمان خیره شویم.

14- با حیوانات و سایر جانداران مهربان باشیم.

15- برای انجام کارهایی که ماهها مانده و انجام نشده در آخر همین هفته برنامه ریزی کنیم!

16- از تفکردرباره تناقضات لذت ببریم.

17- برای کارهایمان برنامه ریزی کنیم و آن را طبق برنامه انجام دهیم. البته کار مشکلی است!

18- مجموعه ای از یک چیز (تمبر، برگ، سنگ، کتاب و... )برای خودمان جمع آوری کنیم.

19- در یک روز برفی با خانواده آدم برفی بسازیم.

20- گاهی در حوض یا استخر شنا کنیم، البته اگر کنار ماهی ها باشد چه بهتر.

21- گاهی از درخت بالا برویم.

22- احساس خود را در باره زیبایی ها به دیگران بگوئیم.

23- گاهی کمی پابرهنه راه برویم!

24- بدون آن که مقصد خاصی داشته باشیم پیاده روی کنیم.

25- وقتی کارمان را خوب انجام دادیم مثلا امتحاناتمان تمام شد، برای خودمان یک بستنی بخریم و با لذت بخوریم.

26- در جلوی آینه بایستیم وخودمان را تماشا کنیم.

27- سعی کنیم فقط نشنویم، بلکه به طور فعال گوش کنیم.

28- رنگها را بشناسیم و از آنها لذت ببریم .

29- وقتی از خواب بیدار میشویم، زنده بودن را حس کنیم.

30- زیر باران راه برویم.

31- کمتر حرف بزنیم و بیشترگوش کنیم ..

32- قبل از آن که مجبور به رژیم گرفتن بشویم، ورزش کنیم و مراقب تغذیه خود باشیم .

33- چند بازی و سرگرمی مانند منچ و... را یاد بگیریم.

34- اگر توانستیم گاهی کنار رودخانه بنشینیم و در سکوت به صدای آب گوش کنیم.

35- هرگز شوخ طبعی خود را از دست ندهیم.

36- احترام به اطرافیان را هرگز فراموش نکنیم.

37- به دنیای شعر و ادبیات نزدیک تر شویم.

38- گاهی از دیدن یک فیلم در کنار همه اعضای خانواده لذت ببریم.

39- تماشای گل و گیاه را به چشمان خود هدیه کنیم.

40- از هر آنچه که داریم خود و دیگران استفاده کنیم ممکن است فردا دیر باشد.

جالب بود برام حقیقتا... و اینکه خیلی هاش واقعا به آدم روحیه میده... دنیای شعر و ادبیات واقعا روحمو نرم خو میکنه... تماشای گل و گیاه حقیقتا بهم آرامش خاصی میده و..................... 

و بهشت زیر پای مادران است...

نمی دونم چرا جدیدا دست و دلم به نوشتن به سبک قدیم نمیره اصلا... کلمات فقط رژه میرن پیش چشمهام و کلی حرف توی دلم پشت سرهم ردیف میشن... اما دقیقا وقت ثبت کردنشون همه محو میشن... جالبه ها... روزه ی سکوت گرفتم انگار... حرفم نمیاد...  

به قول قمیشی: سکوتم از رضایت نیست..دلم اهل شکایت نیست...هزار شاکی خودش داره..خودش گیره..گرفتاره.. 

قبلا ازبس حرف میزدم مامان میگفت ای خدا این دختر منو از کار و زندگی انداخت بس حرف زد... الان ولی... جالبه مامان هم ناراحته از این قضیه... بهم میگه نه ساکت باش اینجوری نه حرف بزن اونجوری ولی اگه قراره یکیش باشی، حرف بزن... مامان ِ دیگه... یه وقت هایی دلم می خواد بغلش کنم و فقط بوسش کنم ... مامان ِ دیگه... وقتی فکر میکنم شاید تا چندسال دیگه مجبور بشم ازش جدابشم و بخاطر فاصله نسبتا زیاد نشه هرهفته و هر روز دیدش یه غمی میاد میشینه ته دلم... دقیقا ته ته دلم... یه بغض غریب... مامان ِ دیگه... اولین و بزرگترین عشق زندگیمه... بهش هیچ وقت نگفتم چقدر عزیزه برام... شاید اشتباه کردم... 

دوست دارم تموم اون وقت هایی روکه با لحن خاصش میگه ... جان؟! میگم جانم؟! میگه برو خانوم همسایه رو صدا بزن بیاد ظرف هارو بشوره... و من ته دلم غنج میره برای وجود نازنینش و از ته دل می خندم و بازم تسلیم...  

دوست دارم تموم اون صبح هایی روکه خسته نمیشه از صداکردنم برای نماز و صبحانه و حاضر شدن و رفتن به دانشگاه... من فقط می خندم که ماشالااااااااا از این همه انرژی خستگی ناپذیر... مسلسل وار صدا میکنه و تا بلند نشی تسلیم نمیشه...

دوست دارم تموم اون آیت الکرسی خودن هاشو برای سلامت بودن تک تک بچه هاش... قوت دل من در تمام طول روز دعای اول وقت مامانه حقیقتا... دوست دارم تمام دل نگرانی هاشو وقتی میگه مواظب خودت باش... تند نری... رسیدی زنگ بزن و من با تک تک حرفاش فقط لبخند میزنم... آخه لذت می برم از این همه حس و عشق مادرانه ش... 

عاشق تموم اون وقت هایی هستم که از جایی میاد و از توی کیفش همیشه یه چیزی بیرون میاره که سهم خودش بوده اما نتونسته بدون ما بخوره... دوست دارم وقتی با دقت تقسیم میکنه بین ما سه تا و آخرش خودش بی نصیب می مونه... دوست دارم ببوسم دست هاشو...  

گاهی با خودم میگم یعنی منم اگه یه روز مادر بشم مثل مامانم می تونم این همه صبور باشم؟! مادر بودن واقعا سخته... واقعا... باید مادرهارو گذاشت وسط سجده کرد... سخته زن باشی، کارمند باشی، خسته باشی ولی بازهم مهر مادرانه ت غلبه کنه بر تمام مشکلاتت و عشقو چاشنی ناهار و شام خانواده ت کنی...

حیف که گاهی نمیدونم چرا... ولی توی ابراز علاقه لنگ میزنم... اونقدر لنگ که توانایی گفتن یه دوست دارم ساده روهم ندارم... ولی هروقت بهش فکر میکنم محاله دلم پرنکشه براش... محاله... عاشق سادگی مادرانه شم... عاشق عشق خالصانه شم... عاشق دخترش بودنم... عاشق وجود بی مثالشم... 

و بهشت زیر پای مادران است....

پ.ن: حقیقتا نمیدونم چی نوشتم... فقط نوشتم... آخه یه وقت هایی دلم غنج میره برای مامانم از شدت علاقه ولی زبونم نمی چرخه که بگم چقدر از داشتنش خوشحالم... فکر کنم روز مادر بهانه خوبی باشه برای یکم ابراز علاقه...

بی صدا...

جسارتــ مے خواهــد 

نزدیکــ شدن به افکار دختریے که 

روزها  

مردانه با زندگے مے جنگد 

اما شب ها 

بالشش از هق هق هایے دخترانه اشـ

خیس مے شود... 

 

پ.ن: گاهی  از خودم بدم میاد... دقیقا همون وقتیکه بین بد بودن و خوب بودن خودم می مونم... دقیقا همون وقتی که دلمو شکستن ولی  حس میکنم دلی شکستم... از گریه متنفرم... از ضعف متنفرم... اما گاهی دلم می خواد بشم ضعیف ترین عالم و تموم اون دست هایی که دوسشون دارم سمتم دراز بشه و دست نوازش بکشن روی سرم... چه اشکال داره بچه بشم گاهی؟؟!! 

بارونی نوشت: یه وقت هایی هست که دلت فقط و فقط یه شونه می خواد برای گریه کردن... یه گوش می خواد برای شنیدن... یه دست می خواد برای نوازش شدن... اما فقط و فقط تنهاییه که کنارته... مثل امشب... مثل این روزا... تنهای تنهام...  

گاهی دِلَتـْــ از زَنانگی مـے گیـرَد...

میخواهـی کودَکــْ باشے

دُختـر بَچـه اے کــه

به هَـر بَهــآنـه اے بـه آغوشـی پَنـاه می بَـــرَد

و آسوده اشکــ می ریــزَد

 امــا زَטּ کـه باشی،

بایـد بُغضهای زیـادے رآ بی صــدا دفـטּ کُنـی ....