عیـــــــدتون مبـــــــــــــارک...

 

نوروز باستانی 1391 همگی مبارکــــــــــــــــــــــــــ 

امیدوارم سال پرکت و خوشی رو پیش رو داشته باشید، یک سال پراز سلامتی، آرامش، امید و خلاصه آرزوهای خوب براتون آرزو دارم... 

روز اول عید داشتم به این فکر می کردم که دهه هشتاد برای من سال دانشگاه بود، مدرسه بود، موفقیت های ریز و درشت بود، فوت برخی از عزیزانم بود، تولد اعضای جدید بود، ازدواج خیلی ها بود و دقیقا آخر آخرش هم آشنایی من با کسی که اگه خدا بخواد دهه نود میشه دهه ی شروع زندگیمون، باهم بودنمون و خلاصه یک سری اتفاقای قشنگ دیگه... 

یهو یه حسی بهم گفت دهه هشتاد دهه ی 20 سالگیت بود و الان دهه نود میشه دهه ی 30 سالگیت و ته دلم خالی شد، ازچی نفهمیدم، ولی حس می کنم ترس از بزرگ شدن بود، برعکس دهه هشتاد که آرزوی بزرگ شدن و داشتم الان ترس از بزرگ شدن دارم، به همون نسبت که من بزرگ می شم، کسایی که برام خیلی عزیزن هم بزرگ تر می شن و وارد دهه 60 سالگیشون حتی و اینجاست که ته دلمو یه غم بزرگ می گیره، دوست ندارم حسمو بگم ولی از خدا می خوام سایه ی همه پدر مادرها بالای سر بچه هاشون باشه 

نمی تونم خودمو جای دختر 23 ساله ای بذارم که مادرش دقیقا آخرین روز از سال 90 به زندگیش پایان داد و هیچکس نفهمید دردش چی بود که خواست زودتر از این دنیا بره و بچه هاشو تنها بذاره، اما می تونم بفهمم چقدر سخته آخرین روز سالت بشه روز مرگ عزیزترین کست، اولین روز سالت بشه روز خاکسپاریش و تموم سالت بشه یاد و خاطره ش، هنوز نمی دونم زندگی چی می تونه به روز آدم بیاره که صبرت تموم بشه و رفتن و به موندن ترجیح بدی... 

امیدوارم برای همه این دهه، دهه ی خوبی باشه، دهه ای که با پایانش ،یک قرن زندگی تموم میشه و برای ما شاید بودن در یک قرن دیگه اگه عمری باقی باشه، تجربه ی جدیدی از زندگی باشه( همه ش هم شد باشه باشه ) 

خلاصه عیدتون مبارکــــــــــــ دیگه